De praktijk van de kindergeneeskunde, ongeacht de professionele discipline, is gebaseerd op de uitspraak dat kinderen unieke individuen zijn die het proces van menselijke ontwikkeling doormaken en geen kleine volwassenen. Kindergeneeskunde begon laat in de negentiende eeuw op te komen als een medisch specialisme als reactie op het groeiende besef dat de gezondheidsproblemen die over het algemeen bij kinderen voorkomen, anders zijn dan bij de volwassen bevolking.