Diploma van specialisatie in opkomende ziekten. Multidisciplinaire benadering van de ernstige patiënt met COVID-19 Universidad Internacional de Andalucía UNIA

presentatie

Virtuele modus

De opkomst van COVID - 19 en zijn snelle wereldwijde expansie heeft geleid tot een radicale verandering op alle niveaus, maar deze verandering is veel drastischer en dramatischer geweest in alle aspecten die met de gezondheidszorg te maken hebben, en heeft een verandering in paradigma's tot stand gebracht. had geleerd en gebruikt voor de relatie met de patiënt, de opleiding van toekomstige zorgprofessionals en de middelen die uit translationeel onderzoek werden gehaald.

Deze radicale verandering heeft een impact op sociaal niveau, waardoor wereldwijde zorg voor patiënten die door deze ziekte zijn getroffen de belangrijkste prioriteit is in de meeste landen, ongeacht hun locatie, sociale, politieke of economische structuur. Maar bovendien, en met het verstrijken van de tijd, zijn we in staat om het enorme effect te verifiëren dat sociale en interactienormen hebben op de ontwikkeling van deze ziekte, die heeft geconditioneerd dat veel prestigieuze auteurs beginnen te spreken van een syndemie in plaats van een pandemie. .

Op dit moment is er een duidelijke vraag van de kant van onze samenleving, zodat we onder ons allemaal in staat zijn om ten eerste een einde te maken aan deze ziekte en ten tweede om de basis te leggen voor de definitieve bestrijding ervan en deze eis wordt steeds duidelijker. als gevolg van de enorme impact die het op alle niveaus teweegbrengt, en zelfs de regels van het dagelijks samenleven die we al eeuwen kenden en gebruikten, veranderde.

Puur vanuit gezondheidsoogpunt werd in december 2019 de overdracht van een nieuw longontsteking-producerend coronavirus gedetecteerd in Wuhan (China), dat werd geïdentificeerd door middel van gensequentieanalyse via monsters uit de onderste luchtwegen. Er werd besloten om het besmettelijke agens type 2 coronavirus (SARS-CoV-2) en de ziekte die erdoor wordt veroorzaakt COVID-19 te noemen.

Gezien de bestaande onwetendheid over de snelle expansie van het middel en het ontbreken van wetenschappelijk bewijs van voldoende robuustheid om een gestandaardiseerde behandeling te ondergaan, zijn meerdere therapeutische middelen gebruikt om een van de belangrijkste problemen bij deze ziekte onder controle te houden, zoals ernstige problemen. acuut respiratoir falen, dat momenteel geen actieplan heeft met voldoende wetenschappelijke onderbouwing om homogeniteit vanuit therapeutisch oogpunt mogelijk te maken.

Voor al het bovenstaande is het dringend noodzakelijk om over gereguleerde en gestandaardiseerde trainingsacties te beschikken die de basis kunnen leggen voor klinische, diagnostische, therapeutische en prognostische werking bij dit zeer specifieke type patiënten dat wordt getroffen door een opkomende ziekte met een enorm vermogen om situaties te creëren. consistent met multi-orgaandisfunctie en een hoog sterftecijfer en morbiditeit.

Ten slotte, en bij de behandeling van een ziekte die als zodanig een jaar geleden nog niet bestond, is de noodzakelijke training om ermee om te gaan niet gereguleerd. Het wordt niet gegeven op medische scholen, er zijn geen specifieke postdoctorale cursussen voor het beheer van deze pathologie en specialisten zijn wezen van specifieke en gereguleerde trainingsprogramma's die hun professionele ontwikkeling kunnen vergemakkelijken en standaardiseren.

Alles wat hierboven is uitgedrukt, benadrukt het belang van het genereren van een specifiek leerstellig lichaam dat op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke bewijs de acties ondersteunt die moeten worden ondernomen op het niveau van zorg, onderwijs, onderzoek en planning om te reageren op wat momenteel wordt beschouwd als de grootste pandemie bij de mens. geschiedenis.