Het hoofddoel van de Master of Science in Bioethics is om hooggekwalificeerde studenten op te leiden voor onderzoekswerk of professionele activiteiten in het domein van de bio-ethiek, een interdisciplinair veld dat waardevragen bestudeert die zich voordoen in de gezondheidszorg, de volksgezondheid en biomedisch onderzoek.\nKom meer te weten over de inhoud van de opleiding, het startprofiel, de toekomstperspectieven,... op de website van de opleiding

Doctoraal studieprogramma (Ph.D.) bio-ethiek houdt zich bezig met ethische vragen die gepaard gaan met gezondheid en medische zorg, van diagnostiek en therapie via preventie en experimenten tot transplantatie van organen en weefsels. Centrale thema's zijn onder meer geïnformeerde toestemming, de waardigheid van de mens en gezondheid of kwaliteit van leven. Andere gebieden zijn het normatieve aspect van genetica en stamcellen, het verzamelen en beschermen van informatie over patiënten, en de rechtvaardige toewijzing van middelen in de gezondheidszorg. Bovendien heeft bio-ethiek een sterke affiniteit met enkele andere disciplines, zoals de filosofie van de geneeskunde, morele psychologie, neuro-ethiek, etiologie van de mens en medisch recht. Wat de methode betreft, behoort bio-ethiek tot de filosofie, terwijl de standaardstudieduur vier jaar is.

Menselijke anatomie is een kerncomponent van niet-gegradueerde medische opleidingen, evenals van programma's die verband houden met geneeskunde, zoals radiografie en fysiotherapie. De relatieve hoeveelheid anatomie die in deze programma's wordt onderwezen is echter aanzienlijk minder dan in de voorbije jaren, en er zijn beperkte mogelijkheden in het Verenigd Koninkrijk (en daarbuiten) voor studenten geneeskunde en tandheelkunde, inclusief degenen die zijn ingeschreven in de Clinical Anatomy MSc, om kennis te verwerven een diepgaande kennis van de menselijke anatomie buiten hun kernprogramma's.

Op de vraag of alles technisch mogelijk ethisch correct is, is het nodig om niet alleen in de wetenschap, maar ook in de ethiek naar antwoorden te zoeken. Ethiek (bio-ethiek) biedt elementaire en universele regels die grenzen of marges op de wetenschap proberen te stellen.

De PGCert in Simulation in Clinical Practice aan de Brighton and Sussex Medical School is speciaal ontwikkeld om te voldoen aan de klinische en professionele ontwikkelingsbehoeften van het NHS-personeel, met name voor degenen die onderwijs willen geven in simulatiegebaseerd leren. Deze cursus biedt een uitgebreide mix van theoretische kennis en praktische vaardigheden, zodat je goed uitgerust bent om leiding te geven in het snel evoluerende veld van klinische simulatie.

Deze interdisciplinaire cursus biedt deelnemers met kennis, vaardigheden en competenties in de gespecialiseerde gebied van Health Care Ethics aan verschillende ethische kwesties, uitdagingen en dilemma's die ontstaan ​​in de dagelijkse context van de verstrekking van gezondheidszorg aan te pakken.

Het doctoraatscurriculum in gezondheidsbeleid en leiderschap legt de nadruk op een mix van professionele en academische vaardigheden, waaronder leiderschap en management, financiën en filantropie, betrokkenheid en belangenbehartiging van de gemeenschap, beleidsanalyse en -ontwikkeling, ethiek en onderzoeksmethoden.

Medische simulatie biedt de middelen om een gestandaardiseerd curriculum te leveren via veilige, innovatieve en effectieve methoden. Als student in het medische simulatieprogramma leer je hoe je het medische curriculum kunt integreren in simulaties op een manier die studenten helpt het onderwerp onder de knie te krijgen door middel van verschillende moeilijkheidsgraden, klinische variaties en geïndividualiseerd leren.

De Master of Bioethics-graad is een nieuw samenwerkingsprogramma van het Johns Hopkins Berman Institute of Bioethics en de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health. Een innovatief, interdisciplinair en sectoroverschrijdend afstudeerprogramma, het doel van het MBE-programma is om studenten met verschillende individuele en professionele achtergronden voor te bereiden op de bio-ethische uitdagingen van het professionele en maatschappelijke leven.

Dit virtuele diploma wordt uitgevoerd in samenhang met de cursus "Inleiding tot klinische en sociale bio-ethiek" van het permanente educatieprogramma in bio-ethiek (PEPB) van het Unesco-netwerk.

De MA in Urban Bioethics, aangeboden via het Center for Urban Bioethics, leidt studenten op in de ethiek en waarden van gezondheid, gezondheidszorg en gezondheidswetgeving en -beleid die ten grondslag liggen aan de stedelijke context van dichtheid, diversiteit en ongelijkheden. Cursussen zijn praktisch, methodologisch en theoretisch. De graad is bedoeld voor afgestudeerde studenten van de tempel en gebiedsprofessionals die worden geconfronteerd met, of binnenkort zullen worden geconfronteerd met, de complexiteit en ongelijkheden van stedelijke gezondheid, en die gespecialiseerde training willen in de ethiek, waarden en politiek van de gezondheidszorg in onze steeds meer multidimensionaal diverse samenleving. . De MA in Urban Bioethics kan worden behaald als een op zichzelf staande of dual-degree, en kan op part- of fulltime basis worden voltooid.

Het gecombineerde Postbac Premed-MS Bioethics-programma, aangeboden in samenwerking met de Columbia University School of Professional Studies, stelt hooggekwalificeerde studenten in staat hun premedische opleiding te verrijken en te diversifiëren voordat ze zich inschrijven voor de medische school. Bio-ethiek is een groeiende discipline die studies in rechten, filosofie, religie, economie, wetenschap en geschiedenis samenbrengt. Het probeert de uitdagingen aan te gaan die ontstaan door snelle veranderingen in de biotechnologie en de biomedische geneeskunde, van zorg aan het levenseinde tot DNA-sequentiebepaling tot nieuwe reproductieve technologieën. Voor toekomstige zorgverleners zal dit programma een cruciale en relevante basis vormen voor de medische praktijk.

Studenten in de Medical Ethics and Humanities Master of Arts (MA) of graduate certificate-programma leren kritisch te kijken naar kwesties en waarden die relevant zijn voor zorgverlening, onderzoek en de zorgorganisatie.